مرجع تخصصی آموزش ابتدایی|اول|دوم|سوم|چهارم|پنجم|ششم|دبستان

بایسته های آموزشی برای درست نویسی (املا)

0

املا یا دیکته تلاشی است برای درست نوشتن. در املا، دانش آموز م یآموزد که چگونه درست، خوانا و زیبا بنویسد.

در شیو ه های نوین آموزشی، املا تنها وسیل های برای صحیح نوشتن نیست بلکه چند هدف دوشادوش هم دنبال می شود.

درس تنویسی واژگان
خوانانویسی واژگان
رسا نوشتن واژه ها
تلاش در زیبانویسی واژه ها

املا نوشتن، مثل هر فعالیت دیگر نیازمند دانسته ها و فعالی تهایی است که بدون آنها نم یتوان املایی موفق و جذاب و دلپذیر را نوشت.

برخی از نکات مهم و اساسی در املانویسی عبارت اند از:

۱ طرح املای خلّق، زنده و زیبا بر علاقهٔ به املا خواهد افزود.

۲ از نکاتی که املا را شیرین و جذاب می کند، م یتوان استفاده کرد. مانند املا بر تخته سیاه )تابلو، وایت برد و حتی با رایانه و…(

۳ از املای طولانی پرهیز کنیم. به ظرفیت، روحیه و توانایی فرد در موقعیت املاگویی توجه کنیم.

۴ داستان خوانی، خواندن نوشت هها و مجلات، راهی برای تقویت مهارت درست نوشتن است و در تصویربرداری ذهنی بسیارمؤثر است.

۵ پاکیزگی در نوشتن و حفظ املاهای نوشته شده برای دانش آموز لازم است. او با مرور املاها می تواند ضع فها و نیز سیر رشد خود را دریابد.

۶ در نوشتن املا تنها به درس تنویسی دانش آموزان توجه نکنیم، شکل حرکت دست، نوشتن، فاصله با کاغذ و سایر مسائل بهداشتی را نیز با دقت اصلاح کنیم.

۷ اگر دانش آموزی کلمات را نادرست نوشته باشد، هرگز بیرون از جمله به صورت انفرادی و مجزا، نوشتن آنها را تکلیف نکنیم. باید در جمله کلمات را به کار گیرد.

۸ دانش آموزان را آموزش دهیم که در املانویسی کمتر از پاک کن استفاده کنند و اعتماد به نفس در نوشتن از این طریق نیز قابل پرورش است.

۹ بهتر است دانش آموزان تشویق شوند که خود به طور مستقیم و بدون واسطه به اشتباهات املایی خویش پی ببرند.

در صورت انجام دادن چنین کاری بهترین کمک آموزشی در زمینهٔ یاددهی و یادگیری املایی به آنها شده است.
برای اجرای این کار پیشنهاد می شود در فرصت های مناسب آموزشی از شاگردان بخواهید متن املای نوشته شده خود را از روی متن درس در کتاب یا متن نوشته شده روی تخته کلاس تصحیح کنند

و برای ارزش بخشی به این کار و جلب دقت شاگردان در تشخیص شکل صحیح کلمه در کتاب، بگذارید املای خود را به دقت صحیح کنند. این کار، به خصوص برای دانش آموزان ضعیف
و متوسط، مایهٔ دلگرم یاست و تشویقی برای تلاش بیشتر می شود.

۱۰ آموزش مهارت زبانی صحیح نویسی کلم هها به درس یا زبان مشخصی بستگی ندارد، بلکه در تمام در س با دقت نظر آموزگار، باید مهارت زبانی صحیح نویسی کلم هها را به شاگردان آموزش داد.

چنانچه آموزگار در کلیهٔ درس ها با هماهنگی خاصی طرز صحی حنویسی کلمات را به شاگردان گوشزد کند و ویژگی املایی کلمه ها را آموزش دهد،

می توان انتظار داشت که شاگردان آمادگی های لازم را در صحیح نویسی تمام کلمات خوانده شده در درس های گوناگون پیدا کنند.

برای یاددهی یادگیری املای صحیح کلمات، باید از تمام درس های کتاب فارسی، اعم از نثر و نظم، به دانش آموزان در حد متناسب املا گفت.

طول زمان گفتن املا به دانش آموزان هر پایه، باید متناسب با توان شاگردان آن پایه باشد.

۱۱ آموزگار باید با توجه به هدف هایی که برای گفتن هر متن املا دارد، متن و مقدار آن را از قبل معلوم کند. توصیه می شود

به منظور یادگیری شکل نوشتاری کلمات خوانده شده، قبل از نوشتن متن دیکته، یک بار آن متن را از اول تا پایان به آرامی بخوانید تا دانش آموزان به این امر عادت کنند که قبل از نوشتن، شکل نوشتاری کلمات را به یاد آورند.

۱۲ پیشنهاد می کنیم گاهی هنگام خواندن متن املا، از دان شآموزان بخواهید بگویند شکل نوشتاری چه کلماتی را نمی دانند تا دربارهٔ آن کلمات توضیح آموزشی لازم داده شود و از این راه، شاگردان شکل نوشتاری آن کلمات را به یاد آورند.

اجرای چنین کاری باعث تثبیت بیشتر شکل نوشتاری کلمات در ذهن شاگردان می شود.

۱۳ متن املا باید به صورت عبارت یا جمله های کوتاه، به طور طبیعی و عادی گفته شود، نه به گونهٔ کشیدن صداهای متفاوت یک کلمه و نه به صورت گفتن سریع و غیرعادی یک کلمه.

۱۴ هر کلمه یا عبارت تنها یک یا دو بار گفته شود تا شاگردان عادت کنند با گوش دادن به صدای معلم، شکل نوشتاری کلمه را به یاد بیاورند، آن را زیر لب آهسته تکرار کنند و بنویسند.

۱۵ سرعت خواندن متن املای کلمات باید با توان نوشتاری شاگردان متناسب باشد، یعنی کلمات وعبارت های متن املا تندتر و یا کندتر از حد معمول خوانده نشود.

زیرا بدخطی شاگردان و جا انداختن کلمه ها در املا نتیجهٔ تند گفتن؛ و کندنویسی شاگردان
به دلیل کند گفتن املا است.

۱۶ هنگام خواندن متن املا، حرکات آموزگار نباید به گون های باشد که باعث حوا سپرتی شاگردان شود.

۱۷ کلمه ها و عبارت های متن باید در هنگام گفتن املا به طور صحیح و عادی تلفظ شود، زیرا اشتباه نویسی پاره ای از کلمات، به دلیل تلفظ ناصحیح آنها به وسیلهٔ گویندهٔ متن است.

بهتر است آموزگار قبل از غلط نو یسی کلمه ای، به گونه ای به شاگردان پیشنهاد کند چنانچه نوشتن شکل نوشتاری کلمه ای را نمی دانند یا در مورد آن شک دارند،

جای آن را خالی بگذارند تا در فرصت های بعدی صحیح نویسی آن کلمه را به آنان آموزش دهد.
حتی توصیه می شود برای تشویق دان شآموزان به انجام دادن این کار، امتیازی قائل شوید.

١٩ پیشنهاد م یکنیم گاهی املای کلمات به صورت گروهی نوشته شود، یعنی اعضای هر گروه ۲ تا ۳ نفره با مشورت هم، شکل صحیح کلمات گفته شده را بنویسند.

٢٠ برای نوشتن املای کلمات، نظر شاگردان را به سه نکتهٔ زیر جلب کنید:

صحیح نوشتن کلم هها از نظر نوشتاری، سرعت متناسب برای نوشتن کلمه ها،
خوانا و زیبانویسی کلمه از نظر شکل نوشتاری همراه با تمیزنویسی.

٢١ از کلماتی که با حروف )ث ح ذ ص ض ط ظ ع( نوشته م یشوند و شاگردان آنها را خواند هاند، املا گفته شود.

بنابراین، از گفتن کلماتی که با استفاده از این حروف نوشته م یشوند و شاگرد آنها را نخوانده و ندیده است، خودداری کنید.

٢٢ اگر املای کلمات هم خانواده را که با این حروف نوشته م یشوند، آموزش داد هاید، می توانید در حد توان و کشش شاگردان در هر پایه از آنها در املای کلاس استفاده کنید.

٢٣ نارسا بودن صدای آموزگار موجب م یگردد شاگرد متوجه تلفظ صحیح کلمات نگردد و کلمات را اشتباه بنویسد.

٢٤ گاهی نبود تمرین و آموزش کافی برای یاددهی و یادگیری کلمات متن درس، باعث غل طنویسی کلمات می شود.

 

ارسال یک دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.